توضیحات
“از آنجایی که یکی از اهداف مهم برنامه سوم توسعه اقتصادی کشور و یکی از موارد مهم طرح سامان‌دهی اقتصاد کشور”افزایش اشتغال و کاهش بیکاری می‌باشد،لذا توجه به این صنعت چون نسبت به سایر فعالیت‌های اقتصادی به سرمایه کمتری نیاز دارد(در سال ۵۷۳۱ به‌طور متوسط برای هر خانوار ارزش سرمایه‌گذاری در صنعت قالی و قالیچه ۰۹۴۹ ریال بوده است کل سرمایه‌گذاری انجام شده به وسیله خانوارها در این صنعت ۷۷۴ ر ۵۷۱ ر ۸ هزار ریال می‌باشد)،توسعه تولید و تجارت آن از نظر ایجاد اشتغال مولد حایز اهمیت است علاوه‌بر آن از آنجا که فرش ایران نه تنها از لحاظ زیبایی و هنری دارای اهمیت است بلکه منبع ارتزاق گروه عظیمی از مردم کشور خصوصا روستاییان می‌باشد و از آنجا که صنعت قالی‌بافی غالبا با اقشار کم درآمد روستایی پیوند دارد تغییرات حاصله در این صنعت نه تنها بر اقتصاد کشور بلکه بر پدیده‌های اجتماعی همچون مهاجرت،تغییر و ناهماهنگی در بافت جوامع شهری و روستایی نیز اثرات گسترده‌ای دارد. قبل از پیروزی انقلاب و دوره اوج‌گیری درآمد نفت(۳۵۳۱)پیمان ارزی برداشته شد و صادرکنندگان ملزم نبودند ارز حاصل از صادراتشان را به کشور بازگردانند و به سیستم بانکی جدول(۲)-ارزش صادرات غیر نفتی و فرش دست‌باف طی سال‌های ۶۷۳۱-۱۵۳۱ (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:گزارش اقتصادی و ترازنامه‌های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران،سال‌های مختلف. برقراری پیمان ارزی را از چند جنبه می‌توان مضر برای صادرات فرش دانست: الف)اخذ پیمان ارزی برمبنای غیر واقعی از صادرکنندگان:نرخ پیمان ارزی از سوی کمیسیون نرخ‌گذاری مرکز توسعه صادرات ایران در سطحی بالاتر از قیمت‌های بازارهای جهانی تعیین می‌شود و در نتیجه صادرکنندگان متعهد به بازگرداندن درآمد ارزی بیش از آنچه به دست آورده‌اند به اقتصاد کشور می‌شوند.”
نویسنده: پاسبان، فاطمه؛
مجله: تازه های اقتصاد » تیر ۱۳۷۸ – شماره ۷۸ (۵ صفحه – از ۵۷ تا ۶۱)
کلید واژه های ماشینی : صادرات، فرش، صادرات غیر نفتی، ارزش صادرات غیر نفتی، صادرات فرش، نقش فرش در اقتصاد ایران، توسعه صادرات، صادرات غیر نفتی کشور، صادرات غیرنفتی، قالی
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.