توضیحات
“از آنجایی که یکی از اهداف مهم برنامه سوم توسعه اقتصادی کشور و یکی از موارد مهم طرح سامان‌دهی اقتصاد کشور”افزایش اشتغال و کاهش بیکاری می‌باشد،لذا توجه به این صنعت چون نسبت به سایر فعالیت‌های اقتصادی به سرمایه کمتری نیاز دارد(در سال ۵۷۳۱ به‌طور متوسط برای هر خانوار ارزش سرمایه‌گذاری در صنعت قالی و قالیچه ۰۹۴۹ ریال بوده است کل سرمایه‌گذاری انجام شده به وسیله خانوارها در این صنعت ۷۷۴ ر ۵۷۱ ر ۸ هزار ریال می‌باشد)،توسعه تولید و تجارت آن از نظر ایجاد اشتغال مولد حایز اهمیت است علاوه‌بر آن از آنجا که فرش ایران نه تنها از لحاظ زیبایی و هنری دارای اهمیت است بلکه منبع ارتزاق گروه عظیمی از مردم کشور خصوصا روستاییان می‌باشد و از آنجا که صنعت قالی‌بافی غالبا با اقشار کم درآمد روستایی پیوند دارد تغییرات حاصله در این صنعت نه تنها بر اقتصاد کشور بلکه بر پدیده‌های اجتماعی همچون مهاجرت،تغییر و ناهماهنگی در بافت جوامع شهری و روستایی نیز اثرات گسترده‌ای دارد. قبل از پیروزی انقلاب و دوره اوج‌گیری درآمد نفت(۳۵۳۱)پیمان ارزی برداشته شد و صادرکنندگان ملزم نبودند ارز حاصل از صادراتشان را به کشور بازگردانند و به سیستم بانکی جدول(۲)-ارزش صادرات غیر نفتی و فرش دست‌باف طی سال‌های ۶۷۳۱-۱۵۳۱ (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:گزارش اقتصادی و ترازنامه‌های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران،سال‌های مختلف. برقراری پیمان ارزی را از چند جنبه می‌توان مضر برای صادرات فرش دانست: الف)اخذ پیمان ارزی برمبنای غیر واقعی از صادرکنندگان:نرخ پیمان ارزی از سوی کمیسیون نرخ‌گذاری مرکز توسعه صادرات ایران در سطحی بالاتر از قیمت‌های بازارهای جهانی تعیین می‌شود و در نتیجه صادرکنندگان متعهد به بازگرداندن درآمد ارزی بیش از آنچه به دست آورده‌اند به اقتصاد کشور می‌شوند.”
نویسنده: پاسبان، فاطمه؛
مجله: تازه های اقتصاد » تیر ۱۳۷۸ – شماره ۷۸ (۵ صفحه – از ۵۷ تا ۶۱)
کلید واژه های ماشینی : صادرات، فرش، صادرات غیر نفتی، ارزش صادرات غیر نفتی، صادرات فرش، نقش فرش در اقتصاد ایران، توسعه صادرات، صادرات غیر نفتی کشور، صادرات غیرنفتی، قالی
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.