شروع قرن جدید : ما و ایران زمین و جهان

سال ۱۴۰۰ پایان قرن اخیر در تقویم هجری شمسی است که از روز چهارشنبه یکم فروردین ۱۳۰۱، آغاز شده و روز یک‏شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ به پایان رسید و روز اول قرن پانزدهم هجری خورشیدی، دوشنبه یکم فروردین ۱۴۰۱ است. یک نگاهی به اعداد کردم فروردین ۱۳۰۱ تا اسفند ۱۴۰۰، مصادف با یک قرن؛ چه اتفاقاتی که در این یک قرن برای ما ایرانیان و جهانیان افتاده است. خیلی هامون مادر و پدرمان در این قرن به دنیا آمدند و متاسفانه خیلی هامون در همین قرن این دو موهبت الهی را از دست دادیم ، چه کودکانی که به دنیا آمدند و الان برای خودشان بزرگ خاندان ، والدین و .. شده اند ، چه دانشمندان و متخصصینی بدنیا آمدند که زندگی را برایمان امن‌تر و راحت‌تر کنند ، چه رخدادهایی بر ماگذشت و بر مردم جهان ، چقدر گریستیم و چقدر خوشحال بودیم و چقدر ما بزرگ شدیم ، بزرگی که در آن مفهوم آدمیت و انسانیت بر وجود جان ما نقش بربندد و ما را آماده سازد که یک انسان توسعه یافته باشیم که قدم بگذاریم جا پای همه خوبیها، راستی ها و درست‌کرداری‌ها . چقدر آماده ایم تا قرن جدید را با اندیشه و رفتار نیکوی ما آغاز شود و چه رقم خواهیم زد ؟ بیشتر ماها عصبی هستیم ، دلتنگ عزیزانمون ، دل آزرده ، افسرده و گاهی ناامید که بتوانیم تغییری ایجاد کنیم ، سالی که گذشت انباشت مشکلات و شدت یافتن آن و اضافه شدن مشکلات جدید که هر انسانی را ناامیدتر می کند. بیشتر ماها جز اون پنج درصد جامعه نیستیم و مثل هم هستیم همانند یک رودخانه در جریان، گاهی برای برخی از ماها انباشت مشکلات بیشتر برای برخی کمتر یکی بر اوج موج مشکلات سوار است یکی در پایین تر موج اما همه اسیر این موج مواجیم و مسیر زندگی خود را طی می کنیم. مثل یک ماهی کوچک امیدوارم باشیم که جایی یک نیرویی بهمون کمک می کند که این موج ما را هر جا دلش خواست، به مسیر خودش نبرد. وقتی ما تلاش کنیم این نیرو با ما همراه می شود و این ماهی‌های کوچولو که همه ما هستیم با هم در کنار هم ماهی بزرگی خواهیم شد که دیگه موجی بر ما کار ساز نخواهد بود . من امیدوارم چون به این نیرو اعتقاد دارم و اثر آن را دیده ام که هرگاه با هم شدیم چقدر هم افزایی داشتیم برای کارهایی که یا وظیفه شغلی است یا مسوولیت خانوادگی یا مسوولیت اجتماعی برای مردم عزیز ایران . ما می توانیم این را فراموش نکنیم “خواستن توانستن است ” . امیدوارم در سیزده نوروز دستانمان بهم گرده بخورد و هوای هم را داشته باشیم از هم حمایت کنیم و دیگر نگوییم “مشکل خودته ” بگوییم ” در کنارتم تا جایی که بتوانم حمایتت می کنم مشکلت را حل کنی ” حمایت عاطفی ، روحی ، قلبی ، زبانی و … مثل یک مادر باشیم تمرین کنیم مادر باشیم مهربان و از خود گذشته و توانمند و مثل یک پدر پرتلاش و مصمم و متعهد به خانواده . تمرین کنیم ؛شروع قرنمان در دستان ماست تا هستیم در این قرن پرثمر باشیم و از خداوند بخواهیم کمکمان کنند وقتی قرن پانزدهم تمام شد پر افتخار نسلهای بعدی از ما یاد کنند و همیشه درقلبشان ماندگار بمانیم و ردپایی از خودمان به جا بگذاریم ؛ برایمان بنویسند چه مردمان نازنینی بودند که با همه مشکلات در قرن چهاردهم که داشتند از قرن چهاردهم درس گرفتند و تاریخ قرن پانزدهم را چه زیبا ساختند. از تاریخ درس گرفتند تا دوباره اشتباهات تکرار نشود و … به نظر من بهترین کار این است با هم تاریخ یک قرن گذشته خودمان را با صدای بلند بخوانیم تا آموزه بگیریم برای ادامه راه.
سال ۱۴۰۱ را شادباش می گویم به همه ایرانیان ، هموطنان عزیزم در ایران زمین و همه آنهایی که نیستند در این سرزمین مادری گاه به زخم زبانی گاه با سایش روحی گاه با زخمی بر دل و روح و گاهی… به هر دلیلی در وطن نیستند ، هر جا هستید شاد و سلامت و تندرست باشید و به قول بزرگانمان پیر شوید و عاقبت بخیر . امیدوارم شروع قرن جدید را با هم برای دنیای زیباتر با هم بسازیم دست دردست هم، بدون تعصب و لجبازی با احترام به هم با هر نظر و عقیده . امیدوارم حاکمان به مردم و خرد جمعی تخصصی رجوع کنند تا مسیر قرن جدیدمان نورانی ،خوش رنگ و پر نور باشد . حافظ شیرین سخن چه زیبا گفته است که :
دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی
شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی
نوروزتان پیروز🌹🇮🇷

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *