مادر مهربان محیط زیست ایران، بانو مه‌لقا ملاح

سعدی : نام نیکو گر بماند ز آدمی
به کزو ماند سرای زرنگار

شاید هر کدام از ماها که عاشق طبیعت و محیط زیست باشیم ، تلاشهای بانو مه‌لقا را یا دیده باشیم یا شنیده باشیم برای من شرح تلاشهای این بانوی سبز دوستدار ایران، درسهای بسیاری داشت و دارد: صبوری و حوصله برای تغییر ، تسلیم نشدن و ادامه راه برای نجات طبیعت و محیط زیست کشور، عاشق بودن و درعمل عشق را نشان دادن ، نقشه راه داشتن و از پای ننشستن با همه ناملایمات و موانع و به یک معنا بودن و کمال انسانی را در رعایت اخلاق، ادب، تلاش صادقانه، عشق و مهربانی نشان دادن ،یعنی همان انسان توسعه یافته .

در اولین و آخرین دیداری که سعادت داشتم در فرودین ماه سال ۱۳۹۸ دیدمشان، چهره ای مهربان و دوست داشتنی با قلبی مملو از عشق به ایران را دیدم و هنوز دغدغه مند محیط زیست و مشکلات آن و خواهان به کارگرفتن راهکارهایی که محیط زیست محافظت شود تا ما انسانها بهتر بدون دغدغه(خطر سیل، خشکسالی و …) به زندگی ادامه دهیم .

کهنسال ترین فعال محیط زیست ایران، بانویی شیردل و گمنام که مردم ایران همه او را نمی شناسند!!! انصافا باید پیش عظمت و بزرگی این چنین انسانهای سر خَم کرد و به احترامشان کلاه از سر برداشت! جامعه ما به چنین بانوانی نیاز جدی دارد.

مادر مهربان محیط زیست ایران، بانو مه لقا ملاح بنیانگذار جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست، اولین سازمان فعال مردمی در حوزه محیط زیست، ۱۷ آبان ۱۴۰۰ در آغوش طبیعت آرامیدند . مهربانویی که بیش از یک قرن برای آب و خاک و پایداری توسعه مرز و بوم ایران تلاش کرد و به یقین راهشان ادامه خواهد داشت و رهروانشان بسیار .

نامشان تا ابد جاودان