اول مهرماه ، شروع مهر و دانایی و رسم زندگی

 مدرسه مکانی است برای آموزش و دانایی در زمینه های علمی و رسم زندگی فردی و اجتماعی. قرار است کودکی که وارد مدرسه می شود بیاموزد و تلاش کند و در کنار معلم الفبای علم و دانش و آگاهی و انسانیت و اخلاق و راه و رسم زندگی را بیاموزد. انتظار بر این است خروجی مدرسه، نوجوانان و جوانانی باشد سرحال، بانشاط ، علاقه مند به کشور و منافع ملی ،مهربان،  با اخلاق، دارای دانش و علم ، علاقه مند به کار گروهی، خلاق و مبتکر،دوستدار طبیعت،مشارکت پذیر ،مطالبه گر،مسوولیت پذیر، دوستدار خانواده و  خیلی از اندیشه های خوب و رفتارهای زیبا که مورد نیاز دنیای کنونی ماست. به نظر من وقت آن است معلمین و اساتید عزیز به شدت به این موضوعات در کنار آموزش علم و دانش توجه نمایند. قرار نیست هر کودکی وارد مدرسه شد به دانشگاه برود اما قرار است هر کودکی وارد مدرسه شد وارد جامعه شود تشکیل خانواده بدهد کار کند و …. و  برای این منظور نیاز به انسان توسعه یافته است.  امیدوارم این مهم اتفاق بیفتد. آغاز سال تحصیلی جدید را به کودکان عزیز ایران زمین و دانشجویان توانمند کشورم شادباش عرض می کنم. امیدوارم به جز علم و دانش مسلح به ویژگیهای انسان توسعه یافته شوید تا در مسیر زندگی آنی شوید که می خواهید.??

اولین روز دبستان بازگرد  // کودکی ها ، شاد و خندان بازگرد

باز گردای خاطرات کودکی//بر سواراسب های چوبکی

خاطرات کودکی زیباترند//یادگاران کهن مانا ترند

درس های سال اول ساده بود //آب را بابا به سارا داده بود

 درس پند آموزروباه وخروس//روبه مکارودزدوچاپلوس

روزمهمانی کوکب خانم است//سفره پرازبوی نان گندم است

کاکلی گنجشککی باهوش بود //فیل نادانی برایش موش بود

با وجود سوزوسرمای شدید//ریزعلی پیراهن ازتن می درید

 تا درون نیمکت جا می شدیم//ما پرازتصمیم کبری می شدیم

پاک کن هایی ز پاکی داشتیم //یک تراش سرخ لاکی داشتیم

کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت//دوشمان ازحلقه هایش درد داشت

گرمی دستانمان از آه بود//برگ دفترها به رنگ کاه بود

مانده در گوشم صدایی چون تگرگ//خش خش جاروی با با روی برگ

همکلاسی های من یادم کنید  // بازهم در کوچه فریادم کنید

 همکلاسی های درد ورنج و کار//بچه های جامه های وصله دار

بچه های دکه ی سیگار سرد //کودکان کوچک اما مرد مرد

کاش هرگز زنگ تفریحی نبود//جمع بودن بود و تفریقی نبود

کاش می شد باز کوچک می شدیم//لا اقل یک روز کودک می شدیم

یاد آن آموزگار ساده پوش //یاد آن گچ ها که بودش روی دوش

ای معلم نام و هم یا دت به خیر//یاد درس آب و بابایت به خیر

 ای دبستانی ترین احساس من

بازگرد این مشق ها راخط بزن

#محمد_علی_حریری

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *