خلاصه طرح تحقیقاتی اصلاح نظام تعرفه ای در بخش کشاورزی ایران

افزایش بهای انرژی، افزایش سریع جمعیت(به‌طوری که سالانه ۸۰ میلیون انسان برای غذا اضافه می‌شود)، افزایش رشد اقتصادی در کشور‌های در حال توسعه ،افزایش مصرف گوشت و لبنیات و شرایط اقلیمی از جمله عوامل تشدید‌کننده کمبود مواد غذایی افزایش قیمت آن بوده است؛ به ‌طوری که قیمت مواد غذایی اساسی در جهان طی سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ به بالاترین مقدار در ۳۰ سال اخیر رسید؛ تا جایی که قیمت ذرت ۷۴ درصد افزایش یافت و قیمت برنج سه برابر و در کل این محصولات با ۱۶۶ درصد افزایش قیمت مواجه شد .در سال ۲۰۱۰ قیمت غلات مجددا ۵۰ درصد افزایش پیدا کرد و تا سال ۲۰۱۲ نیز این افزایش ادامه دارد که نوسانات قیمتی در آینده برای دست‌اندرکاران سوال برانگیز شده و مقابله با تهدیدهای امنیت غذایی و تولیدی را ضروری ساخته است. حال سوال این است که چه باید کرد؟چگونه از تولید و صادرات حمایت نمود ؟ چگونه واردات محصولات کشاورزی را جهت حمایت از تولید کننده در شرایط بحران جهانی مدیریت نمود؟ طبیعتا پاسخ به این سوالات نیازمند بررسی سیستمی و همه جانبه ابزارهای سیاستی مناسب و تدوین بسته های سیاستی حمایتی است که یکی از این ابزارهای سیاستی، تعرفه(به عنوان ابزار حمایتی) است . به همین منظور در این تحقیق به دنبال بررسی وضعیت نظام تعرفه‌ای بخش کشاورزی ایران و جهان و شناخت نقاط قوت وضعف نظام موجود جهت ارائه راهکارهایی برای بهبود آن جهت دستیابی به منافع بیشتر از تجارت جهانی و توسعه تولید بخش کشاورزی می‌باشد.

 

اصلاح_نظام_تعرفه_ای_در_بخش_کشاورزی

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *