شعار سال ۹۷ : حمایت از کالای داخلی : ازشعار تا واقعیت

هر سال در آغاز آن شعاری برای سال در نظر گرفته می شود که به واقعیت رساندن آن شعار، مستلزم رویکردی واقعی و دانشی به موضوع است ، اینکه چقدر این شعار تا واقعیت فاصله دارد و برای رسیدن به این این شعار چه الزاماتی نیاز است. به عبارتی آسیب شناسی موضوع لازم است تا نقاط ضعف و قوت ، تهدید و فرصت استخراج و در جهت تقویت نقاط قوت و کاهش نقاط ضعف و استفاده از فرصتهای موجود و تبدیل تهدیدها به فرصت، برنامه ریزی و راهکارهای مناسب طراحی و عملیاتی شود . شعار سال ۹۷ ” حمایت از کالای ایرانی ” است که مخاطب آن نه تنها مصرف کننده بلکه تولید کننده ، صادرکننده و وارد کننده (تاجر) ، سرمایه گذار ، بازاریاب و توزیع کننده ،طراحان و تبلیغ کنندگان ، نهادهای مالی وپولی (بازار سرمایه ) ، دولت و سیاستهای دولت(مالی ، پولی ، ارزی ، تجاری ، توزیع مجدد درآمد و …. )، مجلس ، شورای نگهبان ، قوه قضائیه ، مجمع تشخیص مصلحت نظام، ارگانهای نظامی ، نهادهای مردمی و خصوصی ، سازمانها و ارگانهای عمومی و نیمه دولتی و تمامی احاد مردم جامعه را شامل می شود .همچنین رویکردهای درجه تمایل به مبارزه و مقابله با فساد ، رانت و قاچاق و ایجاد فضای رقابت پذیری سالم و مشارکت مردم و سرمایه اجتماعی و حکمرانی خوب در تحقق شعار سال ۹۷ ضروری است .به عبارتی دیگر رویکرد سیستمی برای حمایت از کالای ایرانی لازم است که هم ابعاد فرهنگی ، هم اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و قانونی را مد نظر قرار دارد . برای عملی سازی این شعار اولین مساله ای که پیش می آید این است که چطوری می توان منافع همه این گروه ها را بهم نزدیک نمود و توافق همه را به سمت هدف مشخصی سوق داد ؟ در این خصوص تا کنون چه آسیب هایی وجود داشته است که دستیابی به این مهم اتفاق نیفتاده است ؟ چه الزاماتی برای عملیاتی سازی آن مورد نیاز است ؟ چه باید کرد ؟ نقش و سهم مخاطبین و جامعه هدف چیست ؟ برای رسیدن به غایت نهایی الگوی مشارکت جمعی و صیانت از منافع ملی در کنار حفظ و صیانت از منافع شخصی چیست ؟ الگوی توزیع مجدد درآمد و رفاه در کشور چیست ؟ و سوالات دیگر. این نکته نیز حائز اهمیت است که حمایت به چه معناست ؟ ابعاد و حدود و ثغور آن چیست ؟ در حقیقت به این چند سوال در ابتدا برای حمایت گرایی نیاز است پاسخ داده شود :چه کالاهایی ؟چرا؟ چطوری؟ چگونه ؟ توسط چه کسانی و چه سیستمی ؟ چه اندازه ؟ تا چه زمانی ؟ بنابراین لازم است در ابتدا به این سوالات پاسخ داده شود و مسیر راه و گام هایی که باید برداشته شود ، مشخص شود . نکته مهم دیگر این است که چه عواملی بر موفقیت این شعار تاثیر گذار است و چطوری می توان درصد موفقیت و تحقق این شعار را افزایش داد ؟ چطوری می توان بحرانهای موجود کشور را با این شعار منطبق و هماهنگ نمود و اولویت ها چطوری تعیین می شود؟ مسایل آب ، خاک ، محیط زیست، جنگل و مرتع ، تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانه ای با این شعار چقدر در تضاد و یا توافق است ؟ الگوی توسعه پایدار ایران با توجه به “شعار : حمایت از کالای داخلی ” چه باید باشد؟ نیازهای قانونی چیست و چه تغییراتی لازمست داده شود ؟
در صورتی که بتوان سوالات و پاسخ هایی که در عرصه های مختلف در خصوص شعار سال ۹۷ به ذهن محققان و اندیشمندان متبادر می شود را گردآوری نمود ، امکان دستیابی به رویکرد منطقی و چارچوب منطقی را برای درجه امکان پذیری شعار امسال و الزامات ان استخراج نمود . برای من محقق همواره این مساله مطرح بوده است که چرا ارزیابی از نتیجه و پیامدهای “نامگذاری شعار هر سال ” صورت نگرفته و آسیب شناسی از آن از ابعاد مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی نشده است . شاید در دوره و زمان فعلی که مردم عزیز کشورمان امید به تغییرات اساسی و اصولی برای توسعه کشور دارند این آسیب شناسی روزنه امیدی برای ترمیم و بازسازی امید در کشور باشد . این ترمیم نیازمند ایجاد فضای اعتماد و اطمینان از طریق تدبیر درست و بهینه و در زمان مناسب است .

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *