بوم گردی ( اکوتوریسم ) و اصول آن

بنابر آخرین تعریف ارائه شده توسط جامعه بین المللی اکوتوریسم (TIES : The International Ecotourism Society) در سال ۲۰۱۵ بوم گردی یا اکوتوریسم ” سفری است مسئولانه به جاذبه های طبیعی برای لذت بردن، ادراک و قدر طبیعت را دانستن و همراهی کردن با ویژگی های فرهنگی متعلق به گذشته و حال حاضر به طوری که حافظ زیست بوم بوده ، سبب پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه شده، شامل آموزش بوده و در آن گردشگر و در فعالیت های سودآور اجتماعی-اقتصادی مردم محلی مشارکت داشته باشد.”

 در بوم گردی کلمه ی آموزش بسیار مورد تاکید قرار داشته، هم شامل مسافران و هم شامل مردم محلی می شود.

بوم گردی یا اکوتوریسم در تعریف خلاصه یعنی احترام به طبیعت، احترام به فرهنگ گذشته و حال حاضر مردمانی که از سال ها قبل در یک زیست بوم خاص زندگی می کنند.

 بوم گردی ، واژه ی پیچیده و غریبی نیست، رفتن و بودن در طبیعت و عشق ورزیدن به آن است؛ سفری است مسئولانه که موجب رشد و پایداری زیست بوم ، فرهنگ و کیفیت زندگی ساکنین منطقه ی گردشگری خاصی می شود.

با گذشت نزدیک به ۲۵ سال از شروع به کار انجمن جهانی اکوتوریسم (TIES) با بررسی اصول اکوتوریسم مشاهده می کنیم که سه اصل عمده در ادبیات آن مشهود و پررنگ است:

۱- فرسایشی و استخراجی نیست. منظور از استخراجی و مصرفی، آنگونه فعالیت هایی است که سبب ایجاد آسیب های رفتاری و فیزیکی بر گونه های غیر انسانی در طبیعت می شود.

 پایبندی به اخلاق زیست محیطی ایجاد می کند.

۳- در رابطه با طبیعت، ارزش های سازگار با محیط زیست و اخلاق محور را در اولویت قرار می دهد.

به طور خلاصه اکوتوریسم چیزی نیست جز حفظ و نگهداری از محیط زیست، جوامع بومی و سفر مسئولانه با هدف ایجاد پایداری در زیست بوم.

 کسانی که می خواهند در زمینه بوم گردی مشارکت و فعالیت داشته باشند می بایست اصول زیر را به عنوان اصول اصلی و پایه ی این نوع خاص از گردشگری بپذیرند:

۱- به حداقل رساندن آسیب های فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی در طول مسافرت

۲- ایجاد آگاهی فرهنگی و زیست محیطی و ترویج فرهنگ احترام به طبیعت و مردم بومی

۳- فراهم کردن تجربه ی مثبت و لذت بخش از سفر هم برای مسافران و هم برای افراد محلی

۴- ایجاد منافع مستقیم مالی برای حفظ و حراست از زیست بوم

۵- ارائه و تلاش در ایجاد تجربه ی به یاد ماندنی برای مسافران به گونه ای که آن ها را نسبت به منطقه میزبان دلسوز و حساس کرده و به اوضاع اجتماعی، آب و هوایی، زیست محیطی و سیاسی آن منطقه اهمیت بدهند.

۶- طراحی و ساخت امکانات سازگار با طبیعت و فرهنگ منطقه با کمترین آسیب ممکن به اکوسیستم بومی.

۷- آموزش قوانین و باورهای معنوی مردم محلی به گردشگران و ایجاد همکاری و مشارکت بین گردشگران و محلی ها با هدف توانمندسازی فردی و گروهی.

ارزش های بوم گردی و اکو توریسم عبارتند از :

اکوتوریسم به حفظ منابع و میراث طبیعی کمک می کند.

اکو توریسم سبب دوستی فرهنگ ها و جوامع می شود.

 اکوتوریسم به پایداری و حفظ فرهنگ مردم منطقه کمک می کند.

 اکوتوریسم به توسعه پایدار کمک می کند.
(منبع:سایت اینترنتی کاروان)

?سوال : در مناطق روستایی کشورمان برای توسعه اشتغال و درآمدزایی چگونه می توانیم از بوم گردی بهره گرفته به طوری که ارتقای شاخص های توسعه پایدار را به همراه داشته باشد ؟الزامات چیست ؟

 بوم گردی یا اکوتوریسم سفری است مسئولانه به جاذبه های طبیعی برای لذت بردن، ادراک و قدر طبیعت را دانستن که سبب پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه می شود.

اکوتوریسم منافعی برای مردم منطقه به همراه دارد، آسیب های ممکن را به حداقل رسانده و ازآنها جلوگیری می کند،حداقل اثرگذاری رابر محیط زیست و فرهنگ محلی دارد و در نهایت باعث توسعه پایدار می شود.

نمونه هایی از بوم گردی در ایران