بحران‌های پس از زلزله در ایران

پدیده زمین لرزه یک واقعه طبیعی است که از نظر متخصصان به هیچ عنوان به خودی خود خطر ساز نمی ‌باشد، بلکه این دست‌سازهای بشری هستند که به هنگام وقوع زلزله به دلیل سست بودن و عدم انطباق آنها با دستورالعمل‌های ساخت و ساز، باعث ایجاد خسارت‌های مالی و جانی می ‌گردند. زلزله با آسیب رساندن وسیع به زیرساخت‌های شهری، جامعه را با مشکلات عمده‌ای مواجه می ‌نماید که به دلیل تفاوت‌های ساختاری جوامع مختلف، برخی از این مشکلات تعاریف متفاوتی در کشورها و حتی شهرهای گوناگون دارند. کشور ایران نیز از این امر مستثنی نیست، چرا که می‌دانیم جامعه ایرانی، خصوصیات ایرانی داشته و در نتیجه با بحران‌های ایرانی نیز روبرو است. برخی از بحران‌های پس از زلزله ویژه کشور ماست و اصولا درک آنها برای کارشناسان خارجی مشکل می‌باشد.
بطور کلی ۲۳ بحران پس از زلزله با توجه به ویژگی‌های کشور ایران طبقه بندی و تعریف شده است. برخی از این بحران‎ها، بحران‌های اجتماعی است که فقط باید از طریق جامعه شناسان مورد بررسی قرار بگیرد. از جمله این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
– بحران امنیت
– بحران زنان و دختران پس از زلزله
– کودکان بی‌سرپرست
– بحران اطلاع رسانی
(آشنایی با بحرانهای پس از زلزله در ایران، جمعیت کاهش خطرات زلزله ایران، ۱۳۸۳). فعالیت عمده در کشور ما پس از زلزله، در زمینه جلب کمک‌های مردمی و انتقال آن به مناطق آسیب دیده بوده است که شاید در این بین، تجربه‌های زیادی نسیب دست اندر کاران شده است. مردم کشور ایران در زمینه کمک رسانی و اهدای هدایا در طول سالیان متوالی امتحان خود را پس داده‌اند و این مسئله به عنوان یکی از خصوصیات انسان دوستانه مردم ایران به شمار می ‌رود. باید توجه نمود که منابع فقط منابع جنسی یا مالی را شامل نمی ‌شود و در برگیرنده مسائل روحی، روانی و معنوی نیز می ‌باشد. با توجه به زمینه ‌های فعالیت، از حضور سازمان‌های غیردولتی می‌تواند در کاهش آلام ناشی از زمین لرزه بهره ‌مند گردید. سازمانهای غیر دولتی می توانند با اتخاد ،وفاق و مدیریت هوشمند و پایدار در زمینه تامین مالی خسارتهای پیش آمده ، فرماندهی بحران و توسعه فرصتهای شغلی و درآمد زایی و مدیریت بحرانهای اجتماعی نقش بسزایی داشته باشند . در همه کشورهای سمن ها توانسته اند به خوبی راهبری مدیریت بحران را پس از زلزله داشته باشند و این حاصل نشده است جز با همکاری کارآمد همه سمن ها و تعامل با دولت و حاکمیت . سوال : براستی با توجه به زلزله خیز بودن ایران و تکرار زلزله های ویرانگر، چرا هنوز این تعامل و همکاری بین سمن ها ، دولت و حاکمیت بوجود نیامده است ؟ چرا در هر بار زلزله ناگواری که می افتد گویی تجربه اول ماست و از قبل مدلی برای مدیریت بهینه نداریم ؟ چرا پیشگیری در راس فعالیتهای سمن ها ، دولت و حاکمیت قرار نمی گیرد ؟

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *