۶٢درصد سهم کشاورزی در تولید گازهای گلخانه‌ای

انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از فعالیت‌های بشری در طول زمان افزایش یافته است و بررسی‌های آماری نشان داد که برحسب نوع فعالیت، میزان انتشار و نوع آلاینده‌ها متفاوت است. اینکه تمامی کشورهای جهان به‌دنبال تثبیت غلظت گازهای گلخانه‌ای اتمسفر با توجه به اثرات تهدید‌کننده سلامتی انسان هستند، این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که چه فعالیت‌هایی بیشترین سهم را در آلودگی دارند و چطور می‌توان برای پیشگیری و کنترل آلاینده‌های این نوع فعالیت‌ها برنامه‌ریزی کرد؟ در نوشتار حاضر و آینده سعی بر این است با بررسی آماری و تجربه سایر کشورها به این سوال پاسخ داده شود؛ از این‌رو با فعالیت‌های بخش کشاورزی که از دومنظر، هم تولید‌کننده گازهای گلخانه‌ای است و هم می‌تواند در کاهش آن نقش داشته باشد، آغاز می‌کنیم. بخش کشاورزی مجموعه فعالیت‌های زراعی، باغی، دام وطیور، شیلات و صید، جنگل و مرتع است.براساس طبقه‌بندی سازمان خواروبار و کشاورزی سازمان‌ملل‌متحد (فائو) بخشی از دامنه تولید گازهای گلخانه‌ای کشاورزی که اطلاعات آماری آن برای محاسبه انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌کار گرفته می‌شود، به این شرح است:
تخمیر روده / مدیریت کود کشاورزی / کاشت برنج / کودهای شیمیایی /  کودپاشی به خاک /  کود به‌جامانده از حیوانات در مرتع  /  باقیمانده‌های محصول/  کشت خاک‌های ارگانیک / سوزاندن – باقیمانده‌های محصول /  مصرف انرژی در کشاورزی
براساس محاسبات فائو و اطلاعات آماری ارایه‌شده در طی دوره١٩٩٠ تا٢٠١٠ مجموع تولید گازهای گلخانه‌ای مجموع فعالیت‌های بخش کشاورزی (کشاورزی، جنگل‌داری و دیگر کاربری زمین که به‌صورت مخفف با AFOLU نشان داده می‌شود) هشت‌درصد افزایش داشته است به‌طوری‌که با میانگین دوره، معادل هفت‌هزارو۴٩٧تن معادل دی‌اکسیدکربن در دهه١٩٩٠ به هشت‌هزارو١٠٣تن در دهه٢٠٠٠ افزایش داشته است.
جالب توجه است که در سال٢٠١١، کل انتشار سالانه گازهای آلاینده‌های فعالیت‌های بخش کشاورزی پنج‌هزارو٣٣۵تن معادل دی‌اکسیدکربن بوده که به بالاترین سطح خود طی دوره٢٠٠١ تا٢٠١٠ رسیده و تقریبا ٩درصد بیشتر از میانگین ​​١٠ساله ٢٠٠١ تا ٢٠١٠ می‌باشد.
محاسبات دیگر نشان می‌دهد طی دوره٢٠٠١ تا٢٠١١، انتشار سالانه گازهای آلاینده‌های کشاورزی از رقم چهار‌هزارو۶٨۴تن در سال٢٠٠١ به رقم پنج‌هزارو٣٣۵تن معادل دی‌اکسیدکربن در سال٢٠١١ رسیده که در حدود ١۴درصد رشد سالانه داشته است. با مقایسه ارقام رشد دودهه مشاهده می‌شود در دهه٢٠٠١ تا٢٠١١ حدود شش‌درصد رشد بیشتر نسبت به دهه١٩٩٠تا٢٠١٠ است. ارقام نشان می‌دهد این رشد تقریبا در کشورهای غیرمتعهد پیمان کیوتو اتفاق افتاده است. این در حالی است که در کشور‌های متعهد (ضمیمه I) طی همین دوره حدود سه‌درصد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مشاهده می‌شود. طی دوره١٩٩٠تا٢٠١١ رشد منفی ٢٠درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای بخش کشاورزی در کشورهای متعهد رخ داده و این رقم برای کشورهای غیرمتعهد در حدود ٣٧درصد افزایش داشته است. طی دوره١٩٩٠ تا ٢٠١٠ برحسب نوع فعالیت اطلاعات نشان می‌دهد انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های کشاورزی از رقم میانگین چهار‌هزارو۶١٣تن معادل دی‌اکسید‌کربن طی دهه١٩٩٠ به رقم چهار‌هزارو٩٨۴تن در دهه٢٠٠٠ بالغ شده است. در مقابل کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در فعالیت‌های جنگل‌داری و سایر کاربری اراضی دیده می‌شود به‌طوری‌که از رقم میانگین پنج‌هزارو٧٩٩تن معادل دی‌اکسیدکربن در دهه١٩٩٠ به میانگین چهارهزارو٩٨٧تن در دهه٢٠٠٠ بالغ شده که در حدود ١۴درصد کاهش نشان می‌دهد. طی دوره١٩٩٠تا٢٠١٠ سهم فعالیت‌های کشاورزی از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای مجموع فعالیت‌های بخش کشاورزی در حدود ۶٢درصد است.