منابع تأمین مالی کشاورزان و کارآفرینان
اعتبارات کشاورزی، شامل ابزارهای مختلف اعتباری برای تأمین مالی تولید و معاملات کشاورزی، از جمله وام است که برای تأمین مالی نیازهای خاص مالی کشاورزان به کار گرفته می‌شود. هنگامی که از تأمین مالی بخش کشاورزی صحبت می‌شود، اشاره به چهار گروه نیاز مالی متفاوت است که بخش کشاورزی به آنها نیاز دارد: ١) نیاز مالی کشاورزان و کارآفرینان مخصوصا کوچک‌مقیاس‌ها. ٢) معاملات میان بازیگران زنجیره عرضه. ٣) نیازهای زیرساختی و زیربنایی ۴) ایجاد علم و دانش و تحقیقات. رویکرد تأمین مالی کشاورزان و کارآفرینان بخش کشاورزی، به‌ویژه کوچک‌مقیاس‌ها تمرکز بر بازیگرانی دارد که نیاز مالی دارند. کشاورزان و کارآفرینان کوچک‌مقیاس مانند شرکت‌های تولید و عرضه کوچک‌مقیاس، برای اینکه امکان تولید یا تنوع در تولید را برای خود فراهم آورده و توسعه دهند، نیاز مالی دارند. این رویکرد شامل تأمین مالی برای خرید نهاده‌ها (از قبیل بذر و کود شیمیایی)، مکانیزاسیون تولید (از قبیل ماشین‌آلات و تجهیزات) و بازاریابی (از قبیل فرآوری، بسته‌بندی و حمل‌ونقل) است. اعتبارات بخش کشاورزی ممکن است تأمین مالی اعتباری کوتاه‌مدت برای هزینه‌های عملیاتی بوده یا میان‌مدت برای خرید ماشین‌آلات و تجهیزات کشاورزی بوده یا بلندمدت برای تأمین مالی خرید زمین باشد. تجربه کشور هند نشان می‌دهد که انواع وام‌های کشاورزی در پنج گروه تقسیم‌بندی می‌شود:
١) وامی که دولت و بانک‌ها برای تأسیسات ذخیره‌سازی و انبارسازی ارائه می‌دهند تا امکان ذخیره‌سازی کالاهای فاسدنشدنی تولیدی کشاورزان را فراهم کند. ٢) وام برای تأمین هزینه‌های عملیاتی مزرعه: وام کشاورزی است که برای نیازهای روزمره مزرعه پرداخت می‌شود. ٣) وام برای مالکیت مزرعه: این وام برای خدماتی مانند خرید ماشین‌آلات، دام، تراکتور و… پرداخت می‌شود.
۴) تأمین مالی برنامه شیلات: این برنامه برای پروژه‌های خاص در ماهیگیری که تحت هدایت دولت واجد شرایط تشخیص داده شده، طراحی شده است. در این برنامه، برای پروژه‌های خاص ٨٠ درصد تأمین مالی از طریق یک برنامه وام مستقیم صورت می‌گیرد. این برنامه وام به گونه‌ای طراحی شده که پرداخت مجدد بدهی بخش خصوصی کشتی‌داران ماهیگیر را تأمین مالی کرده یا تعمیر و نگهداری کشتی‌های موجود را فراهم می‌کند. ۵) سایر وام‌های کشاورزی: مانند وام مسکن، کمک‌های مالی، یارانه دولت برای از‌دست‌دادن محصول، آسیب به محصول به دلیل آب و هوا، یارانه کشاورزی و… . بانک دولتی هند یک بانک ملی است که تمامی طرح‌های دولتی کشاورزی را هدایت می‌کند. علاوه بر این، بانک‌های مختلفی در هند برای تأمین مالی بخش کشاورزی فعالیت می‌کنند و به ارائه وام‌های زراعی مختلف، کارت‌های اعتباری و طرح بیمه کشاورزی می‌پردازند. طرح‌های تأمین مالی کشاورزی برای کشاورزان به شرح زیر است: * وام محصول: برای افزایش و توسعه کمی و کیفی انواع مختلف محصولات. * طرح وام بازاریابی: اعتبارات کوتاه‌مدت را در طول دوره فروش محصول فراهم می‌کند. * وام در مقابل رسید انبار: کشاورز می‌تواند وامی تا ٧٠ درصد از ارزش کالای ذخیره‌شده محصولات کشاورزی را دریافت کند. * طرح کارت اعتباری کشاورزان: کارت اعتباری، یک طرح منحصر‌به‌فرد برای کشاورزان است که با آن می‌توانند وام نقدی برای تولید محصول و همچنین نیازهای آنان بدون ضمانت دریافت کنند. * طرح توسعه زمین: در این طرح، برای تأمین مالی فعالیت‌های مختلف توسعه زمین‌های موجود از قبیل تسطیح زمین، احیای خاک و هرگونه اقدام حفاظت از خاک و غیره دیگر پرداخت می‌شود. * طرح آبیاری کوچک‌مقیاس: وام‌های ارائه‌شده برای حفر چاه‌های جدید، تعمیق چاه‌های موجود، تنظیم آبیاری و غیره پرداخت می‌شود. * طرح مکانیزاسیون مزرعه: بانک‌های مختلف وام برای خرید تجهیزات کشاورزی، ماشین‌آلات کشاورزی کوچک و بزرگ، تراکتور و غیره پرداخت می‌کنند. * تأمین مالی خرید کمباین: ارائه وام به یک کشاورز یا گروهی از کشاورزان برای خرید کمباین و ماشین‌های برداشت. * طرح خرید زمین: این طرح کمک به کشاورزان کوچک، حاشیه و بی‌زمین یا کارگران برای خرید زمین است. * طرح لبنیات: تأمین مالی برای ایجاد مزرعه‌های لبنی از جمله ساخت‌وساز، خرید دام شیرده، دستگاه شیردوشی و خرید دیگر تجهیزات لبنی. *طرح جوجه گوشتی: تأمین مالی برای ساخت‌وساز مرغداری، اتاق تغذیه و… . * تأمین مالی باغبانی: شامل وام برای توسعه باغ‌های میوه، مانند انبه، انگور، انار، سیب و غیره است* طرح کسب‌وکار کشاورزی: این طرح فرصت خوداشتغالی در کسب‌وکارهای مختلف کشاورزی را فراهم می‌کند. * وام‌های سرمایه‌گذاری: اعتبارات سرمایه‌گذاری را برای کشاورز فراهم می‌کند که حد مجاز وام ۵٠ درصد ارزش زمین یا پنج برابر درآمد خالص مزرعه است.
نوشتن نظر