زنجیره عرضه سبز محصولات کشاورزی
در جهان کنونی آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻣﺸﮑﻞ اﺻﻠﯽ کره زمین و حیات آن است که در صورت توجه‌نکردن به آن حیات موجودات زنده و انسان به خطر افتاده و حتی به نابودی کشانده خواهد شد؛ اﻧﻮاع آﻟﻮدﮔﯽهایی از قبیل آلودگی آب‌وخاک و هوا کهﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﻮری دارند. ﮔﺎزهای ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای و راهکارهای مقابله با انتشار آن یکی از رویکردهای سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای مختلف جهان برای مقابله با آلودگی‌هاست. چالش زیست‌محیطی و مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای نه‌فقط دولت‌های جهانی، بلکه سازمان‌ها و شرکت‌های تولیدی و خدماتی را تهدید کرده به‌طوری‌که رویکرد مشتری‌گرایی و تمرکز بر خواسته‌های آن و طراحی راهبرد سازمان بر این اساس، برای ایجاد مزیت رقابتی در سازمان‌ها کم‌رنگ شده است. ازاین‌رو رویکرد جدیدی با عنوان زنجیره عرضه سبز (Green Supply Chain) برای راهبرد سازمان‌ها، شرکت‌ها و تولیدکنندگان مطرح شده است. زنجیره عرضه سبز شامل همه فعالیت‌های قبل از تولید محصول تا سفره (محصول نهایی که تقاضاکننده می‌خرد و مصرف می‌کند) بوده که در همه فعالیت‌های آن معیارها و ملاحظات زیست‌محیطی رعایت می‌شود. مدیریت زنجیره عرضه سبز از سوی انجمن پژوهش صنعتی دانشگاه ایالتی میشیگان در سال ١٩٩۶ معرفی شد که درواقع مدل مدیریت نوینی برای حفاظت از محیط زیست است. منافع حاصل از زنجیره عرضه را می‌توان در دو گروه خلاصه کرد: گروه اول) افزایش کارایی، بهبود بهره‌وری، ایجاد بازارهای جدید، کاهش هزینه، کاهش آلاینده‌ها، افزایش تعهد و مسئولیت اجتماعی. گروه دوم) بهینه‌شدن مصرف انرژی، کاهش مواد پسماند، کاهش هزینه، حفظ منابع طبیعی، بهبود کیفیت زندگی، ایجاد و حفظ محیط زیست بهتر برای نسل‌های آینده. در زنجیره عرضه محصول سنتی هدف کاهش هزینه‌ها و افزایش کیفیت محصول بود و در آن هزینه‌های تخریب محیط زیست در مجموع هزینه‌ها لحاظ نمی‌‌شود.
نوشتن نظر