انگور و محصولات فرعی آن

تاک ( مو) یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که کشاورزان در اکثرنقاط ایران با کشت و نگهداری آن آشنایی دارند. انگور یکی ازمهمترین میوه هایی است که کشت و تولید آن در کشور ما از سابقه بسیار طولانی بر خوردار بوده و به صورت تازه خوری در سبد مصرفی خانوار وجود دارد. انگور به دو نوع دانه دار و بی دانه تقسیم میشود که هر کدام در رنگهای سرخ و زرد و سبز و یا حتی سیاه دیده میشود.انواع مختلف انگور، مثل کندری، شاهرودی، یاقوتی، عسگری، مهدی خانی،شانی، ریش بابا، کشمشی، صاحبی، فخری، نباتی، شاهانی،یزدانی، مراغهای، خلیلی، گوهر، لعل حسینی، دم خروسی، رازقی شیرازی، الوان، شصت عروسان، گزنهای، ملائی، مثقالی، ورچه ای درایران کشت میشود. از انگور مشتقات و محصولات گوناگونی فرآوری میشود که میتوان به کشمش، غوره، روغن هسته انگور، سرکه ، شیره انگور، آب انگور و الکل صنعتی اشاره نمود. در این میان کشمش به عنوان یکی از محصولات فرآوری شده در سبد صادراتی بخش کشاورزی طی دوره ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ در حدود ۲/۵ سهم دارد . فرآوری انگور به کشمش، ضمن ایجاد درآمد ارزی باعث ایجاد اشتغال و ارزش افزوده برای کشور میشود. کشمش قابلیت نگهداری بالایی در شرایط مناسب دارد و با استراتژی صادراتی مناسب میتواند سهم بیشتری در سبد ارزی صادرات غیر نفتی کشور داشته باشد. آنچه مسلم است صادرات کشمش به وضعیت تولید انگور وابسته است و از این رو استراتژی توسعه صادرات کشمش با وضعیت تولید و برنامه های توسعه کمی و کیفی آن ارتباط تنگاتنگی دارد.

 

انگور و محصولات فرعی آن

 

نوشتن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *